Wednesday, January 30, 2008

Зүүд

Жоохон айдастай.. Мэдэхгүй юм заримдаа үнэхээр л амьдралын минь зарим хэсэг зүүд байсан юм шиг яасан хурдан бас бүүр түүрхэн өнгөрчихсөн юм шиг л санагдах юм.. Зарим зүйлийг огт санахгүй юмаа болж байсан ч юм шиг үгү ч юм шиг. Би хэтэрхий анхааралгүйдээ энэ бүхнийг мартчихвуу?? Эсүүл зүгээр л он жилийн аясаар бүдгэрээд мартагдчихвуу?? заримдаа үнэхээр надад тийм зүйл тохиолдож бас би үнэхээр тэнд нь байсан юм болуу гэсэн эргэлзэх бодол төрөх юм.. Эсүүл бүр өвчин тусаж байгаан болуу?? зарим зүйлийг мартах.. Уг нь ингэж болохгүй л юмсан хэрвээ би өөрийн үзэж өнгөрүүлсэн, туулаад гарсан амьдралаа санаку байвал бүх юм ямар утгатай юм бэ?? Тэхээр бичих хэрэгтэйн болуу?? Ингээд хар залуугаараа насны доройтолд орчих гэж.. Жоохон гаж юмаа..
Гэхдээл ном зохиол унших бүртээ л өөрийгөө шал өөр, бусдаас гаж юм гэсэн бодлоос нэг нэгээр салдаг. Зарим хүний бодол, зохиолын баатар яг л над шиг.. Би өөр бас адил.. Тэхээр би өөрийгөө нээгээд байна уу эсүүл өөрийгөө хувилаад байна уу??

Thursday, January 10, 2008

Мөрөөдөл


Нэг л өдөр амьдрал минь шал өөрөөр эргэвэл яана?? Нэг л өдөр хэн нэгэн залуу сайхан насыг минь хулгайлан одож, залуу сайхан царай бас эрч хүчтэй бие минь урчлээ дүүрэн царай, бөгтийж ядарсан эмгэн болон өөрчлөгдвөл.. Би юу хийх бол?? Өөртөө гутран уйлж, хувь заяагаа зүхэх юм болов уу?? Эсвэл яг л энэ охин шиг хаа холыг зорин бүхнийг орхин явах болуу?? Үнэн хэрэгтээ одоогийн амьдралд минь хоргодоод, харамсаад байх юу байгаа билээдээ.. Хийж бүтээсэн бас зүйлс алга ганцхан хорогдох зүйл маань намайг энхрийлэн хайрлаж хамаг муу бүхнээс хайрлан хамгаалдаг гэр бүл маань л юм даа.. Энэ бүхнийг орхиод хаа нэг тийшээ өөрийгөө хайхаар үнэнийг олохоор явахсан. Хэнд ч захирагдалгүй хаа хамаагүй явахсан.. Энэ орчлонг тойрон үзэж сайн сайхан, нууцлагдмал басхүү ид шидээр дүүрэн энэ хорвоотой танилцахсан.. Үнэхээр хорвоо ертөнцөөр аялан явбал шинэ сайхан бүхэнтэй тааралдах болов уу?? Яагаад ч юм сүүлийн үед өөрийгөө нэг л их хөгширчихсөн юм шиг санах боллоо. 10 жилийн хүүхдүүдийг хараад атаархах ч шиг.. Гэнэн томоогүй, юунаас ч айдаггүй басхүү юу ч бодолгүйгээр хоорондоо үерхэж нөхөрлөн аз жаргалтай инээх тэдэнд багахан атаархах шиг.. Яагаад ч юм би өдийг хүртэл юу хийсэн юм болоо?? Яагаад нэг л хэвийн уйтгартай бас бодоод үзүүл бас ч үгүй юм шигээ.. Бодоод үзүүл амьдрал минь тийм ч үйл явдалгүй, огтоос сонирхолгүй байгаагүй юм шиг. Гэхдээ л би илүү ихийг хүсэж байна. Адал явдалтай учрахыг бас хайр сэтгэлээ олохыг магадгүй амьдралд минь энэ л охин шиг зүйл тохиолдохыг хүсэж байна.. Бүх зүйл өөрчлөгдсөн байлаа ч, жаргалтай газар хүн тогтдоггүй гэлээ ч яг л ингэж аялан явахыг, шинэ орчинд очхыг хүсэж байна.. Гайхамшигтай хаалга бүрээр гарахад шинэ орчин, огт өөр байгаль гээд л, шидэт байшин, хөөрхөн хүүхэд, модон хүн, жинхэнэ баатар гээд л.. Хэхэ огтхон ч хэлийг нь ойлгохгүй хэрнээ л энэ ч миний авьяас байх шүү бүр жоохноосоо л хэлийг нь мэдкү хэрнээ үйл хөдөл, бас нүүрний хувирлаар нь бүхнийг ойлгодог байсан одоо ч хэвээрээ байна шүү.. Унтахдаа уг дүрээрээ, харин сэрээд харвал хөгшин эмгэн хөгжилтэй ч юм шиг. Ямар ч зовлог тохиолдсон үед хажууд минь цуг байх хэн нэгэн заавал байдаг. Хэзээд сэтгэл зүрхийг догдлуулан, хөдөлгөх хэн нэгэн.. Гэтэл нөгөө талд амьдралыг минь орвонгоор нь эргүүлчихсэн нэгэн. Гэтэл би түүнд ингэж хандаж чадах болуу?? Аманд нь хоол халбагадаж өгөөд надад тийм тэнүүн, уужим сэтгэл байх болуу?? Сайхан сэтгэл бүхнийг эдгээх, сайн сайхныг бүтээх чадалтай байдаг гэдэгсэн дээ.. Уа үнэхээр гайхамшигтай,, гэхдээ аз жаргалтай мөч гэдэг хэтэрхий хоромхон зуур л өнгөрөх юм. Хэцүү бүхний төгсгөлд сайхан сэтгэл бас хайр сэтгэл бүхнийг эмчилж, гайхамшгийг бүтээдэг..