Бороо бороо ороосой..

Бороо бороо ороосой, Оросын маамуу ирээсэй гээд л бага байхдаа бороо орох болгонд гараа дэлгээд хашгирдаг байлаа , одоо ч гэсэн л бороо орох бүрд гараа дэлгээд гэхдээ хашгирах биш шивнэдэг болсон.. Магадгүй би том болсон бололтой шивнэдэг болчиж,, Гэхдээ л борооны, энэ усан дуслуудын нөлөөлөл өөрчлөгдсөнгүй.. Жижигхэн байхдаа нартай бороо ороход дуртай байдагсан. Нартай үед нүд гялбаад өөрийн эрхгүй нүдээ аничхаад шиврээ борооны зөөлхөн дуслууд нүүрэн дээр минь дуслахыг мэдрэх яасан жаргалтай гээч.. Баяр хөөртэй байвал улам бүр инээд хүрээд, жоохон ууртай гунигтай байвал борооны дуслууд бүгдийг нь угаагаад бүх л зовлон гунигийг арчаад хаях шиг.. Энэ хорвоо дээр надаас өөр ийм жаргалтай хүн байхгүй мэт.. Тэгээд бороо орох бүрд гадаа гараад л бодох ч юмгүй, жаргалтай..
Харин хол газар ирээд анх удаагаа бороо муухай санагдаж билээ.. Хав харанхуй бүрхэг тэнгэр, түүнээс дуслах хүнд хүнд бороон дуслууд ганцаардаж гунихарсан сэтгэлийг минь шавхуурдаад байх шиг санагдаж тоглоомын талбайн сандал дээр чанга дуугаар асгартал уйлж билээ. Тэр үед хүний нутгийн бороо хүртэл хүйтэн хөндий санагдан нулимс урссаар байсан.. Гэхдээ тэрийг хэн ч мэдээгүй.. Шаагин орох бороон дуу энэ бүхнийг нууцалж бороо бид 2-ын нууц нэгээр нэмэгдсэн..
Өнөөдөр ч бас бороо орж байна. Өчигдөр ч бас орж байсан.. Гэхдээ хүний нутгийн бороо хүйтэн хөндий санагдахаа больжээ. Өчигдөр бороо ороход түүнийгээ ямар их санасан гээч. Түүнтэйгээ уул руу гарч байснаа, хөтлөлцөөд алхсанаа бас уралдан гүйснээ, шалба норсноо бодоод л тэгээд гар нь бас ямар дулаахан байсныг.. Уулзмаар байсан хамтдаа борооноор алхмаар байсан, гэхдээ тэр маань ажилтай байсан болохоор чадаагүй гэхдээ зүгээрээ энэ хол газраас түүнийгээ олсондоо би баяртай байдаг.. Бас л бороо бид 2-ын нандин дурсамжуудыг хадгалж байдаг.. Тэгээд олон олон дурсамж, бодол бүхэнтэй маань холбоотой байдаг болохоор би БОРОО-нд хайртай байдаг юм..

Гоё гоё

Хэхэ хэдэн өдрийн өмнө төрсөн өдрийнхөө бэлгийг авчихлаа гэж.. Яах ёстойгоо сайн мэдэхгүй зүгээр л инээд хүрээд байхын.. Хаа хол газар байгаа ч гэсэн хаана ч амьдрах адилхан юмаа. Хаа газар л адилхан хүмүүс амьдарч байгаа юм чинь дээтээ. Хэхэ сонбэ нараасаа нүүр арчилгааны юм бэлгэнд авлаа, тэхээр одоо нүүрээ арчилж өөртөө анхаарах болсон юм байхдаа..Тэхээр би том болчихсон юм байна.. Яагаад ч юм нэг л дотно болж чадахгүй байсан хүмүүс маань надад дотночилж хандсанд баярлаад байх юм. Тиймээ одоо би энэ тэнхимийн нэг гишүүн болчихсон байна^^

Зөв үү буруу юу аль нь вээ??

Янз бүрийн юм уншихлээр хамаг бодол минь сарниад яг юу болоод байгаагаа мэдэхээ больчих юмаа.. хамгийн муу ч юм уу эсүүл сайн ч юм уу гэж болохоор нэг зүйл нь уншсан зүйлээ ямар ч шүүлтүүргүй тархиндаа copy-past хийчих гээд байдаг. Тэгээд л нөгөөхдөө итгэхлээрээ хуучин үзэл бодолтойгоо зөрөлдөөд өөрөө өөртэйгээ зөрчилдөөд эхэлдэг. Зөв үү буруу юу аль нь вэ гээд л уг нь бол яг энэ нь зөв гээд л төгс хариулт нь байдаг бол хичнээн амар гэхдээ тийм байвал амьдрал сонирхолгүй байх л даа.. Заримдаа ингэж зөрчилдөх бүртээ өдий насандаа үзэл бодол минь төлөвшөөгүй юм байхдаа гээл нэг л их сэтгэлээр унадийн гэхдээ л бүхнийг мэддэг болчуул юм бүхэн, ирэх өдрүүд хүртэл сонирхолгүй болох болуу?? Ингээд л цаашаа бодуул дуусахгүй..
Үнэндээ энийг бичих болсон шалтгаан нь хайрын тухай нэг бичлэгээс болоод.. Уг нь нэрийг нь оруулах гэсэн хайгаад олсонгүй яг хаанаас уншсанаа тэнд хайрын тухай олон зүйл байсан ч нэг эргэлзүүлсэн зүйл нь магадгүй нөхөр нь өөр хүнд хайртай болуул яах хэрэгтэй вэ гэж?? Би боддог юм ганц л амьдрах юм чинь дараа нь харамсахааргүй хайртай хүнтэйгээ хамт байх хэрэгтэй гээд,, Тийм болохоор өөр хүнд хайртай хүнийг мэдсээр байж хажуудаа байлгаад байх нь утгагүй мэт.. эрх чөлөөг нь өгөөд явуулах нь хэн хэндээ шударга хандаж буй хэрэг гэж.. Гэтэл *Би нөхрөө худалдаж авсан*, бас хүмүүс цугтаа хайрыг бүтээж бий болгодог тиймээс түүнийгээ бас хайрлан гамнаж хамгаалах хэрэгтэй гэдгийг уншаад үнэхээр удаан хугацаанд бүтээж бий болгосон амьдралаа зүгээр л нэг нураачих юм гэжүү?? гэсэн бодол.. Тэхээр ганц минутад нураачхаар тийм үнэ цэнэгүй амьдралаар амьдарсан гэжүү?? Тэхээр юу гэсэн үг вэ?? Яах ёстой байдаг юм болоо?? гээл асуултууд хөврөөд байх юмаа.. Амьдрал нээрээ дуусаж дундрашгүй асуулт юм аа..

Толинд тусгахуй

Өнөөдөр нэгэн галлерэйд очлоо.. Сэтгэл санаа тайван ч болох шиг. Ер нь хааяа хааяа ганцаараа зураг үзээд ямар нэг зүйл бодон алхах гоё байдаг.. Олон олон уран бүтээлчид өөрөө өөрийгөө илэрхийлэн зурж дүрсэлсэн байх юм. Зарим нэгэн нь өөрийн хөргөө, зарим нь өөрийн дотоод сэтгэлээ өнгө будгаар зарим нь модоор, баримлаар гэх мэт.. Би ч бас өөрийгөө ингэж илэрхийлэхийг хүснэ. харин яаж?? бас юугаар??
Хамгийн анхаарал татсан нь нэгэн эмэгтэй өөрийн зургийг толинд тусган зураг авч байгаа байдлаар зурахдаа өөрийгөө 3 болгочихсон миний бодлоор дотроо байгаа хүмүүсийг дүрслэх гэж оролдсон шиг.. Заримдаа миний дотор маш олон би байх шиг санагддаг.. Надад энэ ертөнцийн бүх л зан араншин өнгө будаг байх шиг. Муу санаа, сайхан сэтгэл, атаархал, хор шар, нинжин сэтгэл гээд л.. энэ бүхнийг тухайн үеийн ёстой тэр үеийн тэнгэр л мэддэг байх.. Тиймдээ ч байнга л өөрөө өөртэйгээ зөрчилдсөөр явна..
Бас нэг зүйл нэгэн толь байх бөгөөд түүнд өөрийгөө харж болно. Гэтэл жоохон байж байгаад дүрс маань жирэлзэн толь хагарах чимээ миний бие ч гэсэн тольны хэлтэрхий шиг бутрах мэт тэр мэдрэмж.. Яагаад ч юм аймшигтай мөртлөө л нэг л тааламжтай хэлэх аргагүй тэр мэдрэмж, дахин дахин очиж зогсмоор..
Сүүлийн анхаарал татсан бүтээл нь кино.. нэгэн залуу өөрийн зургийг цагаан хананд хадна. Тэр зураг өөртэй нь яг чацуу бас яг ижил ингээд залуугийн дүрс аажмаар зургандаа шингэн орно хэсэг хугацааны дараа зураг хуйлран унах бөгөөд цагаан шал ханан дунд юу ч байхгүй мэт сэтгэгдэл.. Энэ хүний амьдрал мөн үү?? Амьдраад дурсамж болоод удалгүй мартагдах.. Бүх зүйл хоосон мэт..

Цонхоор

Гадаа нь

Хайр өөрөө ойлгомжгүй..

Хүнд хайртай байна гэдэг, хайр сэтгэл цуг байна гэдэг гайхалтай бас аз жаргалтай.. Гэхдээ л заримдаа яахаа ч мэдэхгүй үе бас тохиолдох юм. Бүр өөрөө өөрийнхөө учрыг олохгүй гайхаад яг яагаад байгаагаа мэдэхгүй нь. Гэхдээ л гомдол төрөөд байна.. Өөрөө сонгож, өөрөө шийдвэр гаргачаад гомдоод байна. Түүнийгээ надад хайртай гэдгийг би мэддэг, мэдэрдэг гэхдээ л хайртай болох тусмаа хэтэрхий эмзэг болдийн болуу?? Багахан алдсан үг нь, зүгээр л хайнгадуухан хийсэн үйл хөдлөл нь сэтгэлийг минь өвтгөөд байхын.. Түүнийгээ гэсэндээ өөрөө татгалзчихаад дараа нь ингээд зүгээр явуулсанд нь гомдон уйлах.. Магадгүй надад сэтгэлгүй хандчуул сэтгэл минь өвдөх вий гэсэндээ надад хайнга хандчихвал яанаа гэсэн айдас бас өөрөө татгалзах минь түүний гайхсан харц бас зүгээрл үлдээд байгаа 2 хоорондоо зөрчилдөөд.. Мэдэхгүйнээ.. Магадгүй миний мэдрэмж тэр нада хайртай гэдэг нь буруу бол яанаа?? Түүний хувьд хэн ч биш байвал.. тэсэх болов уу?? ингэж бодохоор тэр их нандигнадаг хайр минь, энэ их хүлээлт минь салхинд хийсэх шиг..

Хайр гэдэг нь..

Санаадл санаадл байх юм.. Ойрхон байгаа хэрнээ саяхан уулзсан мөртлөө л санаад байх юм.. Хамт байхаар цаг хугацаа нисэх мэт өнгөрчөөд магадгүй түүнтэй цуг байвал амьдрал минь нүд ирмэх зуур л өнгөрөх юм шиг гэхдээл тийм байлаа ч гэсэн би харамсахгүй.. Түүнтэйгээ байхаар л амьдрал баяр хөөртэй, тэнгэр цэлмэг, мод цэцэгс бүгд үзэсгэлэнтэй. Бас би амьдралд хайртай, өнгөрч буй цаг мөч бүр үнэ цэнэтэй, өөрөө өөртөө бүүрч их хайртай болсон.. Өөрөө өөрийгөө хайрлаж, гамнаж байхгүй бол тэрний минь сэтгэл нь өвдөх болно. Намайг өвдөхөд гомдоход уйлахад тэр надаас илүүтэй өвдөж шаналдаг юм.. Яаг одоо л би бие өвдөхөөс илүүтэй сэтгэл өвдөх ямар аймаар гэдгийг мэддэг болсон.. Заримдаа түүнийхээ нүд рүү харж байхдаа гэнэт л нулимс гарчихдаг..Энэ хүн байхгүй бол яанаа гэхдээ энэ хүнгүйгээр амьдрал минь, өдрүүд минь, цаг мөчүүд минь төсөөлөгдөхгүй бүх зүйл хоосон санагдаж гэнэт л энэ бодлоосоо айчихдаг.. Муу зүйл бодоод байхлээр тэр нь тэр хүнийг дагаад ирдэг юм гэнэлээ.. тэхлээр бодку ээ.. Үнэндээ би энэ хүнийг алдахвий гэхээсээ маш их айдаг юм. Амьдралдаа алдаж болох хамгийн том бэлэг болохоор нь, Олж чадсан хамгийн том эрдэнэ болохоор нь би хайрлаж халамжилж аз жаргалтай байлгахыг хүсдэг.. Би түүнийхээ хувьд ийм байж чаддаг болуу?? Тийм байгаасай тэгвэл тэр минь над шиг аз жаргалтай байж чадна шүү дээ.. Би чамдаа зөндөө том хайртай..

Яах вэ??

Үнэхээр яахаа мэдэхгүймаа.. Бүх зүйл утгагүй санагдаж байна. Яаж бодож тэсэж хүлээж байгаа билээдээ.. Гэтэл ирж чадахгүйнээ, эндээс би яаж туслах яах аргаа үнэндээ олохгүй байна.. Аргаа барсандаа залбирч, бас худлаа байгаасай, надаар тоглосон байгаасай, тийм байх юм бол яасан ч байсан уучилна, гайгүй байх юм бол дахиж муухай ааш гаргаж байхгүй гээд л.. Энэ ёстой аргаа барсан хүний бодол байхдаа?? яасан хэцүү юм бэ?? Энэ бүхэн надаас болоод байгаан болуу?? надаас болоод ийм муу зүйлс тохиолдоод байна уу?? Хүний сэтгэл ямар сонин юм бэ?? Хүний амьдралын баяр баясгалан, уйтгар гунигийг ингээд л ганцхан хором шийдчихдэг юм байхдаа.. Уг санаж явбал бүтнэ гэдэгсэн биш билүү?? Гэтэл хүсэхэд хясаад байдаг юм байжээ.. Энэ бүхэн хамаагүй ганцхан чи л гайгүй байгаасай.. Тэгээд хурдан хүрээд ирээчдээ..