Яагаад

Итгэмээргүй байна.. Гэхдээ яах ч аргагүй үнэнийг яах ч арга алга. Ямар шударга биш юм бэ??
Ингээд бодохоор амьдрал чи үнэхээр харгис юмаа. Яаж чадаж байнаа 23хан настай үргэлж инээмсэглэж байдаг хажууд минь саяхан суугаад л дуулж байсан дөнгөж л амьдралд хөл тавьж байсан хүүхдийг зүгээр л юу ч болоогүй юм шиг аваад явчихаж болж байгаамуу?? Яагаад дандаа сайн нь яагаад хамгийн гэмгүй нь ингээд.. Яриад төлөвлөөд эхэлчихсэн байсан амьдрал нь яах юм бэ?? Ингээд л ийм л хурдан дуусчихдаг ингээд л дуусчдийн бол амьдрал ямар утгатайн бэ?? Хэрвээ ийм л байсын бол..
Харамсаж байна.. Ядаж ирэхээсээ өмнө нэг удаа ч гэсэн уулзах нь яалаа. Зөндөө хамт байсан байж дандаа инээлгэж баяр хөөртэй байлгах минь яалаа. Уучлаарай хэтэрхий их амиа бодож хувиа хичээж байсанд минь.. Гэхдээ чамайг ингээд л байхгүй болно гэж бодохгүй байна буцаад хүрээд л ирээрэй за юу.. Чамайг байхгүйд итгэхгүй. Зүгээр л түр хугацаанд түр л хугацаанд хол байгаан..
Бодож байна.. Амьдрал хэтэрхий богинохон. Маргааш юу болохыг хэн ч мэдэхгүй. Амьдрал аз жаргалгүй байхад хэтэрхий богино.. Өнөөдөр амжихаар байх юм бол хэн нэгнийг баярлуул, гэр рүүгээ ярь хайртай гэдгээ хэл, инээмсэглэ, уучлалт гуй, магт, дэмж, битий шүүмжил хар мянган хүмүүсээс шүүмжлэх хүн бишгүй л байгаа.. Маргааш гэхэд л чи түүнийг хэзээ ч харж чадахааргүй болсон байж мэднэ. Хатуу ч гэсэн үнэн шүү.. Цаг мөч бүрийн үнэ цэнэд битий хайнга хандаарай..