Sunday, November 11, 2007

Яалтай билээ

Битгий их юм шаард гэж
Би чинийх биш хүнийх гэж
Байнга юунд сануулна вэ
Битгий хэрэггүй би мэднэ
Бурхан надаас харамласан болохоор нь
Бусдаас би хулгайлсан юм чамайг
Хайрлаж бас хайрлуулах гэж
Хайрандаа тэгээд шатах гэж
Хөтлөлцөн алхаж хөгжилтэй инээх гэж
Хонгор чамдаа магтуулаад баярлах гэж
Хошуугаа унжуулж гараа савчин эрхлэх гэж
Надад зориулж шүлэг тэрлэхийг чинь сонсох гэж
Намайг хүсэх хүслийг чинь мэдрэх гэж
Тэгээд эцэст нь тэнгэрлэг дурсамжтай үлдэх гэж
Тамгалуулсан зүрхнийхээ цархирахыг мэдрэх гэж
Торомгор хархан нүднээсээ
Том том нулимс унагах гэж
Чамайг би хайрласан юм аа
Төөрөг тавилангийн тойрч чадаагүй жаргал минь
Хувь дутах хорвоод ханьсах эрхгүй хайр минь..Unknown
Бүүр сэтгэл хачин болгоод хаячих юм аа..Энэ шүлгийг миний сэтгэл гээд явуулах юм..Ингэж хувь заяатайгаа эвлэрч болно гэж үү дээ..Хүн гэдэг хамгийн болку бүткү зүйл рүүгээл тэмүүлэх юмдаа..Ингээд байгаа хүнийг яалтай билээ. Бүхнээ хэлээд байхад нь гомдоох хэцүү тээд бас гомдоохгүй гэх хэцүү..хн..зозо цаг нь болоогүй учралын төлөө цагаасаа эрт шаналах хэрэггүй гэдэг байхаа..Ингэхэд энэ шүлгийн зохиолчийг мэдэх юмсан..

1 comment: